Burası dünya, imtihan dünyası. Allah bizi zaman zaman çeşitli şekillerde imtihan ediyor. Kimini hastalıkla, kimini fakirlikle, kimini çok zenginlikle, kimini makamla, kimini
de evladıyla…

Evet çocuklarda uzuv kaybı bir aile için en zor imtihanlardan birisi. Bu doğuştan olabilir, ya da sonradan trafik kazası, uzuvlarda gelişen tümörler sebebiyle, ya da günümüzde olduğu gibi savaş yaralanmaları sonrası gelişebilir. Doğuştan olanlar sonradan olanlara kıyasla daha şanslı. Bunlarda süreç nispeten daha kolay ilerliyor.

Beraber yol almak

Bir çocuğun uzuv kaybı haberi aile için ilk etapta çok büyük bir şok etkisi yapar:
Keder, korku, üzüntü ve hatta suçluluk duyabilirler. Ailenin bu duyguları mümkün olduğu kadar kısa bir sürede kabul etmesi ve aşması önemlidir. Önünde çocuğuyla beraber yol alacağı uzun bir süreç olduğunun bilincinde olması lazım. Ailenin, duruma empati, anlayış ve öğrenme isteğiyle yaklaşması gerekir. Uzuv kaybının nedenleri, mevcut tedavi seçenekleri ve destek kaynakları hakkında kendinizi
eğitin. Çocuğunuzla kuracağınız iyi ve doğru iletişim çok önemli. Çocuğun duyguları, endişeleri ve istekleri hakkında açık ve dürüst konuşmalar yapın. Destekleyici ve iletişime açık bir yaklaşımla çocuğunuza uygun ortamları sağlayarak, çocuğunuzun durumunu kabullenmesini, uzuv kaybının zorluklarıyla güvenle başa çıkmasını sağlayabilirsiniz.

Tıbbi Bakım ve Rehabilitasyon

Tanının ilk şokunun ardından bir tıbbi bakım ve rehabilitasyon süreci başlar. Cerrahi prosedürlerden protez ayarlamalarına ve fizik tedavi seanslarına kadar, iyileşme yolu uzun ve zorlu olabilir.
Ebeveynler olarak rolünüz, çocuğunuzun sağlık hizmeti sağlayıcılarından kapsamlı ve şefkatli bakım almasını sağlamaktır. Çocuğunuzun tıbbi ekibiyle güçlü bir iletişim kurun, sorular sorun, açıklama isteyin ve tedavi kararlarına aktif olarak katılın.
Çocuğunuzun en büyük destekçisi olduğunuzu ve sesinizin iyileşme ve bağımsızlığa giden yolculuğunda önemli bir fark yaratabileceğini unutmayın.

Bağımsızlığı ve Özgüveni Geliştirmek

Ebeveynlerin ampute bir çocuğu desteklemede oynadıkları en önemli rollerden biri bağımsızlığı ve öz güveni teşvik etmektir. Çocuğunuzu, fiziksel sınırlamalara bakılmaksızın yeteneklerini geliştirmeye ve tutkularının peşinden gitmeye teşvik edin. Onlara özgüven, dayanıklılık ve aidiyet duygusunu teşvik eden aktivitelere katılmaları için fırsatlar sağlayın.
Çocuğunuzun protez bakımıyla ilgili karar alma sürecine katılmasını sağlayın, tercihlerini ve endişelerini ifade etmelerine izin verin. Ne kadar küçük olursa olsun başarılarını ve dönüm noktalarını kutlayın ve değerlerinin fiziksel görünümleri veya yetenekleriyle tanımlanmadığını hatırlatın.

Bir Destek Ağı Oluşturmak

Ampute bir çocuğa ebeveynlik yapmak zaman zaman toplumdan dışlanmış olarak hissettirebilir, ancak yalnız değilsiniz. Aile, akrabalar, arkadaşlar ve diğer ampute çocukların ebeveynlerinden oluşan bir destek ağı oluşturmak, yolculuk boyunca paha biçilmez rehberlik, empati ve cesaret sağlayabilir. Uzuv kaybıyla karşı karşıya kalan aileleri desteklemeye adanmış destek gruplarını, çevrimiçi forumları ve topluluk örgütlerini arayın. Benzer deneyimleri paylaşan diğer ebeveynlerle bağlantı kurun, hikâyeler, tavsiyeler ve kaynaklar paylaşın. Kendinizi destekleyici bir toplulukla çevreleyerek, zorluklar karşısında güç, dayanışma ve umut bulabilirsiniz.

Yolculuğu Birlikte Kucaklamak

Ampute bir çocuğa ebeveynlik etmek, zorluklarla, zaferlerle ve derin sevgi ve dayanıklılık anlarıyla dolu bir yolculuktur. Yolculuğu bir aile olarak birlikte kucaklayarak, çocuğunuzun karşılaşabileceği zorluklara rağmen gelişebileceğini unutmayın.
Her çocuğun benzersiz olduğunu ve ampute bir çocuğu büyütmek için tek bir yaklaşımın olmadığını unutmayın. kendinize güvenin, gerektiğinde rehberlik alın ve birlikte paylaştığınız değerli anların tadını çıkarın. Sevginiz, desteğiniz ve sarsılmaz bağlılığınız, çocuğunuzun sınırsız olasılıklar, güç ve dayanıklılıkla dolu bir gelecek inşa etmesinin temeli olacaktır.

Prof.Dr. Vedat URUÇ